Psychotherapie

Psycholoog Plus biedt persoonsgerichte en klachtgerichte therapie. Op basis van je hulpvraag, de diagnose, jouw voorkeur en mijn professionele inschatting beslissen we samen welke therapievorm voor jou het meest geschikt is.

Persoonsgerichte therapie

Persoonsgerichte therapie is voor jou als je worstelt met nare gevoelens en gedachten over jezelf (bijvoorbeeld een negatief zelfbeeld) of met lastige interacties met andere mensen (bijvoorbeeld moeite je mening te geven, of te snel in conflict te raken). Dit zijn hardnekkige patronen geworden  die inmiddels jarenlang bestaan en niet zomaar zijn te veranderen. Je lijdt hier vaak erg onder (je hebt bijvoorbeeld aanhoudende klachten zoals somberheid of angst). Ook functioneer je vaak slecht (je moet je bijvoorbeeld vaak ziek melden van je werk; of het lukt je niet om langdurig gelukkig te blijven in een relatie). In zulke gevallen is er mogelijk sprake van persoonlijkheidsproblematiek of -stoornis.

Voorbeeld: schematherapie

Schematherapie is een vorm van psychotherapie voor mensen met ernstige psychische stoornissen, zoals een persoonlijkheidsstoornis of een vaak terugkomende depressie. Schematherapie helpt je de oorsprong van gedragspatronen te doorgronden en te veranderen. De invloed van ervaringen uit je jeugd op je patronen en dagelijkse leven wordt onderzocht.  Je leert jezelf zodanig veranderen dat je je beter gaat voelen, beter voor jezelf kunt zorgen en beter voor jezelf op kunt komen. Je leert voelen wat je behoeften zijn en je leert hier op een gezondere manier voor op te komen. Hierdoor verandert niet alleen je gedrag, maar veranderen ook je gedachten en gevoelens.

Lees meer op de site van de Vereniging voor Schematherapie

Klachtgerichte therapie

Klachtgerichte therapie is geschikt als je voorheen goed hebt gefunctioneerd en wist om te gaan met je problemen. Maar nu lukt dat niet meer, waardoor klachten als somberheid, angst, vermoeidheid of woedebuien blijven aanhouden. Je bent in een vicieuze cirkel beland en je gebruikelijke oplossingen werken niet meer. Er kan sprake zijn van een depressieve stoornis, een angststoornis, burnout, posttraumatische-stressstoornis of een andere stoornis.

Voorbeeld: cognitieve gedragstherapie

Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een vorm van psychotherapie die actief en doelgericht is. Samen met je therapeut breng je je probleem in kaart, ga je aan de slag om je doelen te bereiken en de controle over je problemen te vergroten. Door samen na te denken, dingen uit te zoeken en vooral dingen uit te proberen, verander je gedachten en gedrag die jou in de weg staan. Zo ontstaat meer vrijheid en verminder je negatieve gevoelens.

CGT is dus een actieve therapie waarmee je in het dagelijkse leven aan de slag gaat. Door dat oefenen leer je vaardigheden waar je je hele leven iets aan hebt. Uit onderzoek blijkt dat deze therapie goed werkt bij veel psychische problemen.

Lees meer op de site van de Vereniging voor Gedragstherapie en Cognitieve therapie

Wat kun je verwachten van behandeling?

De gesprekken vinden meestal wekelijks plaats. Soms zit er wat langere tijd tussen de sessies in de tweede helft van de therapie, zodat je wat meer tijd hebt om je het geleerde eigen te maken.

De voortgang van de therapie bespreken we regelmatig samen. Soms met behulp van vragenlijsten die je worden toegezonden. Er wordt een elektronisch dossier bijgehouden, waar jij  toegang toe hebt.

Wat wordt er van jou verwacht?

Het is van belang dat je zoveel mogelijk aanwezig bent tijdens de afspraken. Juist als je het moeilijk hebt, is het nodig om aan je therapie te werken. In de therapie worden veel vragen opgeroepen, waarop je je eigen antwoorden zult leren vinden. Ik wil je daarbij natuurlijk graag ondersteunen. Maar het vraagt dus om een actieve inzet van jou.

Ook betekent therapie dat je tijd besteedt aan je eigen proces, door bijvoorbeeld het maken van opdrachten, het doen van oefeningen, etc. Dit kan een flinke opgave zijn. Het kan zijn dat je hier niet altijd aan toekomt. Als dit echter vaak voorkomt, betekent het misschien dat dit niet het juiste moment is voor therapie. We bespreken dan of we de therapie moeten beĆ«indigen.

Meestal is het zinvol dat een naaste van je wordt betrokken bij de behandeling. Vaak wordt gevraagd of hij/zij bij de evaluaties aanwezig wil zijn.